Projekt performance audiowizualnego, łączący idee japońskiej poezji haiku, współczesną sztukę wizualną i improwizację intuitywną w muzyce. Poezja haiku i współczesna intuitywna sztuka europejska odwołują się do tych samych praktyk, metod i żródeł twórczości arytystycznej.
Łączą je te same sposoby widzenia świata oraz podłoże filozoficzne. Mimo odmiennych języków, polegają na podobnym odbiorze rzeczywistości i odwołują się do podobnych intuicji estetycznych. Poezja haiku, wynikająca z filozofii zen, polega na intuitywnym uchwyceniu i ubraniu w słowa wrażenia pewnego momentu, mocno oddziaływującego na poetę.
Emocja związana z tą chwilą jest tym, co najważniejsze w przekazie haiku – intuicję tej chwili powinien odczytać odbiorca poezji. Jak powiedzial mistrz zen D.T. Suzuki: „Haiku.. przedstawia obrazy odzwierciedlające intuicję.” Performance Haiku jest formą łączącą obraz z dźwiękiem pozwalającą na dotarcie do warstw niedostępnych spekulacji intelektualnej. Sztuka ta ma swoje korzenie w taoistycznym ideale twórczości artystycznej, będącej wglądem w prawdziwe, niewerbalizowalne oblicze świata, dotykające samego Dao. Opis techniczny /przykład/ utwór pt. Albion Hotel Obraz projektowany jest za pomocą małego projektora trzymanego w ręku przez performera /A. Janicki/. Przedstawia wnętrza Albion Hotel (GB). Dynamiczny obraz klaustrofobicznej przestrzeni multiplikowany jest z pomocą odbicia w lustrze ustawionego na scenie. Obraz powielony przez lustro i padający na białą płaszczyznę ekranu tworzy abstrakcyjną kompozycję. Ruch performera, przypominający ruchy w trakcie ćwiczenia tai chi determinuje zakres tego co z obrazu realnego przechodzi w abstrakt przypominający obraz w kalejdoskopie. Kamera umieszczona nad sceną rejestruje obraz powstały w wyniku działania performera i emituje go na ekran wielkoformatowy. Dynamika ruchu performera wpływa bezpośrednio na ten obraz, z którego – jak z intuitywnej partytury – czerpią muzycy. Dźwięk wpływa na emocje performera tworząc symbiotyczny układ łączący obraz z dźwiękiem.
